Wij liepen mee uit grote liefde voor Sem.
Onze zoon die het levenslicht nooit heeft mogen waarnemen.
We hadden zoveel plannen, zo een mooie toekomst, zoveel open armen die hem zouden ontvangen.
Maar dat alles werd ons ontnomen. Het enige wat we nog kunnen, wat ons nog rest, is onze jongen eren.
Hem onze liefde tonen op elk moment dat we kunnen. Elke dag op een andere manier.
Op 17 april was dat het meelopen met de sterrenloop, wetende dat hij ons over de meet ging krijgen.
Gesteund door vrienden en familie, die Sem ook enorm missen en graag zien, en lotgenoten, die ons begrepen zonder iets te moeten zeggen.
