Na een tijdje was mama wat bekomen en konden we terug gaan naar de rest van de groep. Er stonden er nog 5 gereed om te starten aan de 16km. Moedig van hen! Ook papa zat hiertussen. En ook hij vertrok met een bang hartje naar de startplaats, omringd door 4 andere toppers. Het was moeilijk voor papa om het uit te lopen dit jaar lieve schat. Maar toch vond hij de kracht om door te zetten en de eindmeet te behalen. Samen met nonkel koen aan zijn zijde om hem erdoor te sleuren. En wij supporterden langs de zijkant om hen aan te moedigen.
Wat ben ik trots op je papa en élke andere loper die heeft meegedaan! Stuk voor stuk deden ze hun best, speciaal voor jou. Je peter deed zelfs de marathon mee wat ook niet evident was met dat weer! Heb jij ook fier meegekeken van op je wolkje en energie uitgestraald naar iedereen? Ik denk het wel!
Samen vertrokken we terug richting huis. Een emotionele maar mooie dag was weer voorbij. Ik hoop dat je hierboven samen met je sterrenvriendjes hebt kunnen genieten van de aandacht. Op naar volgend jaar lieve schat! Dan gaan we er opnieuw voor! Love you to the moon and back!
X mama