Lieve Sem
Maandag 3 september
De eerste schooldag…voor vele de start van een nieuw avontuur.
Een dag waar ikzelf al maanden tegenop kijk. Want het zou een speciale dag moeten zijn.
Dé dag dat jij ook voor het eerst aan de schoolpoort had moeten staan.
Een nieuwe mijlpaal die we alweer moeten missen en ons alleen maar kunnen inbeelden hoe het had moeten zijn, ons afvragend hoe het zou verlopen.
Wat had ik toch graag…
In de zomervakantie samen met jou leuke schoolspulletjes uitgezocht.
Op zoek gegaan naar dat ene geweldige rugzakje dat je zou uitkiezen.
Ons samen afgevraagd met welke kindjes je in de klas zou zitten en wie je lieve juf of meester zou zijn.
Samen jou eerste schooloutfit uitgezocht.
In spanning toegeleefd en jou voorbereid op die ene speciale dag.
Lieve schat wat mis ik je enorm!
We hadden samen aan de schoolpoort moeten staan vandaag. Jij, mama, papa en je kleine broertje.
Trots met je boekentasje op de rug.
Zou je bang zijn en een traantje laten?
Of zou je niet kunnen wachten om de speelplaats op te lopen en samen met de andere kindjes te gaan ravotten?
Zou je ons en Lenny nog een kusje geven voor je vertrok?
Zou je nog eens omkijken?
Zouden mama en papa het droog kunnen houden? Waarschijnlijk wel…tot ik je afgezet had en me zou moeten omdraaien vermoed ik.
Maandag 3 september
Geen blije ochtend waar ik je kan wakker maken om naar school te gaan.
Geen boekentasje om klaar te maken.
Geen gehaast om alles op tijd klaar te krijgen.
Geen vrolijk kindje aan de schoolpoort.
Geen zwaaiend handje naar ons.
Geen kusje bij het afscheid.
Geen traantje om weg te pinken.
Maar wel tranen…
van verdriet…van gemis…van oneerlijkheid.
Weet dat ik je ontzettend mis en je graag zie lieve schat.